Περίληψη

Ένα δείγμα Ελλήνων μαθητών (Ν=664) ηλικίας 8 έως 11 χρόνων συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με την ανάμειξή τους και την στάση τους ως προς τρία είδη επιθετικής συμπεριφοράς (χτυπήματα και κλωτσιές, να αποκαλούν άλλους με άσχημες λέξεις και να αφήνουν εσκεμμένα άλλα παιδιά έξω από κοινωνικές δραστηριότητες).  Ένα σημαντικό μέρος του δείγματος και στατιστικώς περισσότερα αγόρια από κορίτσια δήλωσαν ότι είχαν διαπράξει και υποστεί τέτοιου είδους συμπεριφορές.

Η ανάλυση κυρίων συνιστωσών των 30 θεμάτων στάσεων εντόπισε δύο βασικούς παράγοντες οι οποίοι ερμηνεύουν το 31.4% της διακύμανσης. Οι παράγοντες αυτοί ονομάσθηκαν “η επιθετικότητα είναι άδικη και επιβλαβής” και “η επιθετικότητα έχει θετικά αποτελέσματα”.  Γενικά, οι στάσεις των μαθητών ήταν κατά της επιθετικής συμπεριφοράς, αλλά αυτό ήταν ιδιαίτερα προφανές στα κορίτσια και τους μαθητές μικρότερης ηλικίας.  Όσον αφορά στη σχέση μεταξύ στάσεων και επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα υψηλά επίπεδα και των τριών μορφών επιθετικότητας ήταν ικανά να προβλέψουν τις θετικές, αποδεκτές στάσεις προς αυτή.  Αντίθετα, οι υψηλότερες τιμές μόνο ενός είδους θυματοποίησης (να έχουν χτυπηθεί και δεχτεί κλωτσιές) μπορούσαν να προβλέψουν θετικές στάσεις προς την επιθετικότητα.  Τέλος, παρουσιάστηκαν σχόλια για την χρησιμότητα αυτών των αποτελεσμάτων στην εκπαιδευτική πολιτική και τον σχεδιασμό παρεμβάσεων με στόχο την καταπολέμηση της επιθετικότητας στα Ελληνικά σχολεία.