Περίληψη
Οι στάσεις της ελληνικής κοινωνίας προς τα άτομα με αναπηρίες δεν είναι ιδιαίτερα θετικές. Παρ’ όλο που δεν υπάρχουν ακόμη πολλές εμπεριστατωμένες μελέτες, φαίνεται ότι υπάρχει μία τάση, κυρίως σε επαγγελματίες του χώρου, για αναθεώρηση των μέχρι τώρα κυρίαρχων αντιλήψεων σχετικά με την εκπαίδευση και την αποκατάσταση, του συγκεκριμένου πληθυσμού (Kordoutis και συν. 1995). Ωστόσο, η αποδοχή, η αναγνώριση και η υποστήριξη πτυχών της καθημερινής ζωής των ατόμων με ειδικές ανάγκες είναι ένας στόχος που δεν έχει ακόμη επιτευχθεί με το ελληνικό κοινό.